Sanktuarium św. Jana Pawła II na Białych Morzach w Krakowie zaprasza czcicieli św. Charbela na comiesięczną modlitwę przy relikwiach świętego. Każdego 28. dnia miesiąca o godz. 17.00 odprawiana jest Msza św. wotywna i nabożeństwo ku czci św. Charbela. Wtedy także relikwie świętego mnicha z Libanu są......
Mówi się, że święci chodzą parami. Choć czasem naprawdę tymi samymi drogami! Karol Wojtyła w czasie wojny pracował w kamieniołomie na Zakrzówku, położonym nieopodal klasztoru z Łagiewnikach. Po pracy szedł niejednokrotnie do kaplicy sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, do którego należała s. Faustyna (zakonnica zmarła przed wojną).
Do kapłaństwa w zasięgu Łagiewnik. (…) Wiele razy wstępowałem do tego kościoła-kaplicy (…). Wtedy jeszcze bardzo mało wiedziałem o siostrze Faustynie, coś niecoś o Bożym Miłosierdziu, a właśnie to był czas, kiedy ten podwójny charyzmat Krakowa – miłosierdzie i Faustyna – spełniał swoją misję przede wszystkim w krajach okupowanych. My, którzy tę okupację przeżyliśmy na miejscu, w Krakowie, w Polsce doznawaliśmy w sposób szczególny obecności Bożego Miłosierdzia. To sobie dziś przypomniałem podczas kanonizacji. Przypomniałem sobie to, czego przedtem nie wiedziałem, że rośnie wśród nas, w tym czasie pogardy, wielkie nowe objawienie, objawienie Bożego miłosierdzia, które ma pójść na cały świat. Pragnę za to podziękować Bożej Opatrzności i Siostrze Faustynie. /Wielka encyklopedia Jana Pawła II/
Jako metropolita krakowski abp Karol Wojtyła zabiegał o odwołanie notyfikacji Świętego Oficjum, która zakazywała kultu Bożego Miłosierdzia w formie podanej przez s. Faustynę. Ostatecznie udało się to w 1959 r.
Sześć lat później arcybiskup Wojtyła rozpoczął proces beatyfikacyjny s. Faustyny Kowalskiej. Czy mógł przewidzieć, że przyjdzie mu wynieść ją na ołtarze? Po wyborze na Stolicę Piotrową, już jako Jan Paweł II beatyfikował w 1993 roku, a później w roku 2000 kanonizował zakonnicę. Ta ostatnia uroczystość został opisana przez… s. Faustynę w „Dzienniczku”.
Nagle zalała mnie obecność Boża i ujrzałam się naraz w Rzymie w kaplicy Ojca Świętego, i równocześnie byłam w kaplicy naszej, a uroczystość Ojca Świętego i całego Kościoła była ściśle złączona z naszą kaplicą i w szczególny sposób z naszym Zgromadzeniem; i równocześnie wzięłam udział w uroczystości w Rzymie i u nas. Ponieważ uroczystość ta była tak ściśle złączona z Rzymem, że chociaż piszę, nie mogę rozróżnić, ale tak jak jest, czyli jak widziałam. Widziałam w kaplicy naszej Pana Jezusa wystawionego w monstrancji na wielkim ołtarzu. Kaplica była uroczyście ubrana, a w dniu tym wolno było wejść do niej wszystkim ludziom, ktokolwiek chciał305. Tłumy były tak wielkie, że ani okiem przejrzeć nie mogłam. Wszyscy z wielką radością brali udział w tej uroczystości, a wielu z nich otrzymało to, co pragnęło. (12) Ta sama uroczystość była w Rzymie w pięknej świątyni i Ojciec Święty z całym duchowieństwem obchodził tę uroczystość; i nagle ujrzałam św. Piotra, który stanął pomiędzy ołtarzem i Ojcem Świętym. Co mówił św. Piotr – nie mogłam słyszeć, lecz poznałam, że Ojciec Święty rozumiał mowę jego… /Dzienniczek, 1044/
W dniu kanonizacji s. Faustyny Ojciec Święty Jan Paweł II ustanowił dla całego Kościoła obchody Niedzieli Miłosierdzia. Zwieńczeniem jego troski o rozwój kultu Bożego Miłosierdzia było konsekrowanie bazyliki Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, która jest światowym centrum kultu. W tym samym dniu, 17 sierpnia 2002 roku, Ojciec Święty Jan Paweł II dokonał Aktu Zawierzenia Świata Bożemu Miłosierdziu.
