Temat:

Zanim będzie za późno

*

Z liturgii słowa:

„Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, póki jeszcze jesteś z nim w drodze.”

Refleksja:

*

„Ja to słyszałam, że ona to wcale nie jest taka święta jak o niej mówią!” – jedno zdanie. Czasami nawet nie dokończone historią konkretnej osoby… Historią, którą tak łatwo uzupełnić, dodać pikantniejszych szczegółów, a następnie ocenić. Przekazane przez setki ust: przyjaciół, sąsiadów, rodzinę… Wypowiadane z pogardą, sarkazmem, nienawiścią, które są powodowane przez mordercze uczucia: zazdrości, złości, pychy…

Po usłyszeniu takiego zdania chyba nie trzeba nikomu tłumaczyć jak trudno pogodzić się z myślami, że ktoś potrafił wydać o nas taki osąd. Najbardziej bolesne są rany zadane przez najbliższych, kiedy przy olbrzymim zaufaniu do drugiej osoby słyszymy od osoby postronnej bolesne słowa. To najczęściej te zranienia nosimy przez całe życie, gromadząc sterty bolesnych wspomnień. Niektórzy udają się z nimi do psychologa, inni tłumią je w sobie, jeszcze inni reagują „oko za oko, ząb za ząb”. Ilu ludzi – tyle doświadczeń krzywdy, z którą ciężko sobie poradzić. A dzisiejsza Ewangelia mówi nam: „każdy, kto się gniewa na swojego brata, będzie osądzony”.

Jak odnieść się w jej kontekście do sytuacji kiedy ktoś wyrządził mi krzywdę, a w środku kumuluje się złość i chęć zemsty? Przecież nie jest łatwo zapomnieć o sprawie i żyć tak jakby nic się nie stało. Zastanawiamy się co robić, jakie kroki podjąć? Takie wydarzenia pokazują, że żadne ludzkie siły nie są w stanie cofnąć wypowiedzianych słów i zapewnić nam pokoju w sercu dopóki sami go nie zapragniemy. Możemy tworzyć awantury, pragnąć odwetu lub po prostu starać się podjąć działania, które przyniosą właśnie ten pokój… Zapomnienie o tym, co się wydarzyło wcale nie oznacza tego, że wybaczyliśmy. Przebaczenie to zaakceptowanie sytuacji i przyjęcie jej w całym pakiecie ze smutkiem i radością. Czy jest to proste? Oczywiście, że nie, ale zranienie, które nas dotknęło ma sens tylko wtedy kiedy spojrzymy na krzyż i pełni świadomości powtórzymy kolejny raz słowa „jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Więc popatrzmy na ten krzyż jeszcze dzisiaj, zanim będzie za późno.

Modlitwa:

Panie, naucz mnie mówić dobrze o drugim człowieku, uchroń od plotkarstwa i zazdrości. Zachowaj od fałszywych osądów i nienawiści. Niech wszystko to co płynie z moich ust, będzie na Twoją chwałę!

*

Zadanie:

Przypomnij sobie sytuację, w której ktoś niesprawiedliwie Cię ocenił. Przypomnij sobie co wtedy czułeś? A następnie przywołaj w myślach sytuację, w której to Ty pomyliłeś się z opinią na czyjś temat. Porównaj te sytuację i pomódl się za tego kto Cię obraził, a następnie za tego komu sam wyrządziłeś krzywdę. Czy łatwo jest modlić się za tych, którzy nas urazili? Podziel się swoją refleksją.

P.L.

#LOVEtoWRITE Podziel się z innymi swoją refleksją!

*

SKOMENTUJ NA FACEBOOKUSKOMENTUJ NA FACEBOOKU