Kochaj, módl się, przebaczaj!
„Każdy kto gniewa się na swojego brata będzie osądzony”, ale nie przez nas tylko przez samego Boga! W dzisiejszej refleksji zastanawialiśmy się nad osądem – po pierwsze był to osąd wobec nas przez innych ludzi, a po drugie osąd Boży wobec tego jak odniesiemy się do innych, którzy nas zranili. Wspólnie doszliśmy do wniosków, że:
Słowa to najpotężniejsza broń człowieka, która jest masowo wykorzystywana przez nas każdego dnia, człowiek „używa jej bez wahania i co gorsze – bez zastanowienia.” (Beata). Dlatego należy dbać o to co o kim wypowiadamy i czy sami chcielibyśmy usłyszeć to o sobie? Bo „łatwo oceniać innych, bardzo łatwo urazić”(Kasia). Należy pamiętać także, że słowa źle wypowiedziane ranią z podwójną siłą i „można nimi bardziej skrzywdzić niż czynem w wielu przypadkach… słowa zapadają głęboko…dlatego tak ciężko o nich zapomnieć” (Iwona).
Kiedy sami będziemy chcieli osądzić innych pamiętajmy, by nie oceniać pochopnie, ponieważ „Pozory często mylą, nie zawsze to co widzimy jest tym na co wygląda.” (Bożena), a „opinie zwłaszcza te niesłuszne potrafią ugodzić!” (Katarzyna). Następnie panujmy nad swoim językiem, ponieważ „z obfitości serca usta mówią”, a „często bardzo ranimy bliskich przez mogło by się wydawać głupstwo – „niewyparzony” język.” (Andrzej).
„Jako i my odpuszczamy naszym winowajcom” – musimy potrafić PRZEBACZAĆ. Jednak należy pamiętać, że przebaczenie nie polega na akceptowaniu zła i spoufalaniu się z tymi, którzy je popełniają! Przebaczenie dokonuje się w sercu każdego z nas – może wiązać się ono z upomnieniem, wysłuchaniem, przyjaźnią – są różne formy okazania miłosierdzia wobec tych, którzy nas skrzywdzili. Nie jest to łatwa forma MIŁOŚCI, ale:
Człowiek jest tylko człowiekiem, w którym „jest mnóstwo zawiści, zazdrości, pychy. Ileż jest między nami niedomówień…” (Agnieszka). A kiedy ktoś nas zrani musimy starać się pogodzić ze sytuacją, czasami wiąże się to z przelaniem goryczy osobie zainteresowanej jednak ważne jest, że „Człowiek, który w swoim sercu chowa urazy jest zamknięty na przebaczenie.” (Grażyna). Wszystkie nasze gesty musimy wykonywać w szczerej pokorze i pamiętać, że „Każdy konflikt można rozwiązać – kwestia dobrej woli i wyciągnięcia ręki na zgodę.” (Beata) i starać się „czas konfliktu zamienić na czas pokoju…” (Agata). „W takich momentach warto oddać to Panu. Jemu się wyżalić a On nas wysłucha i pocieszy.” (Andrzej). Ale„starajmy się wynagradzać krzywdę jak najszybciej bo czas płynie i nie wiemy ile go jeszcze mamy tu na ziemi…”(Joanna). pamiętając, że bywają sytuacje, gdzie „Darowanie winy przychodzi nam z czasem” (Krzysiek), ale przebaczenie „zawsze jest możliwe, ponieważ zależy od decyzji serca” (Marta).
WIĘC KOCHAJ, MÓDL SIĘ I PRZEBACZAJ!
Dziękujemy za kolejny dzień! Za naukę stania w prawdzie wobec osądów oraz prawdziwego przebaczania!
Daj mi tylko miłość ku tobie i łaskę swoją a dość będę bogaty i niczego więcej nie pragnę… Amen.
*
Podsumowanie dyskusji dotyczy porannego rozważania: 10 marca – Zanim będzie za późno