Słowo vigilia oznacza czuwanie. Temu czuwaniu towarzyszy modlitwa, post i inne umartwienia, podejmowane z miłości do Jezusa, jako bezpośrednie przygotowanie do świętowania Jego narodzenia w ludzkim ciele.

Zgodnie z tradycją chrześcijańską wraz z „pierwszą gwiazdką na niebie” (nawiązującą symbolicznie do Gwiazdy Betlejemskiej, która zwiastowała narodziny Jezusa), w domach, klasztorach, w różnych wspólnotach wszyscy zasiadają do wieczerzy wigilijnej. Łamany na niej opłatek w polskich rodzinach i składane sobie wzajemnie życzenia są okazją do wybaczenia i pojednania, tworzą klimat miłości, w której obecny jest sam Bóg.

Święta Siostra Faustyna opisała w „Dzienniczku” kilka Wigilii. W czasie ostatniej, którą przeżywała w 1937 roku w Krakowie, napisała:

Przed wieczerzą weszłam na chwilę do kaplicy, aby się podzielić w duchu opłatkiem z osobami kochającymi i drogimi dla serca, a jednak z daleka. Najpierw pogrążyłam się w głębokiej modlitwie i prosiłam Pana o łaski dla nich, a później dla każdej szczególnie. Jezus dał mi poznać, jak bardzo mu się to podoba, a duszę moją napełniła jeszcze większa radość, że Bóg kocha szczególnie tych, których my kochamy.

Kiedy weszłam do refektarza, podczas czytania cała moja istota została pogrążona w Bogu. Wewnętrznie widziałam spojrzenie Boga na nas z wielkim upodobaniem. Pozostałam sam na sam z Ojcem Niebieskim. W tej to chwili poznałam głębiej trzy Boskie Osoby, które całą wieczność kontemplować będziemy, a po milionach lat poznamy, żeśmy dopiero zaczęli swoją kontemplację. O, jak wielkie jest miłosierdzie Boże, że dopuszcza człowieka do takiego wielkiego udziału w swym Boskim szczęściu, ale zarazem, jak wielki ból przenika me serce, że wiele dusz wzgardziło tym szczęściem (Dz. 1438-1439).

Niech Bóg znajdzie miejsce w każdym domu, przy każdym wigilijnym stole i w każdym ludzkim sercu! Bo tylko w Nim, w Jego miłosierdziu świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście!

Za —> Faustyna.pl: Wigilia Bożego Narodzenia

© Copyright by Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia