LogoLogoLogoLogoLogoLogo
 
  • STARTSTART
  • NewsyNewsy
  • FaustynaFaustyna
  • SopoćkoSopoćko
  • JP IIJP II
  • Ks. MarekKs. Marek
  • KultKult
  • CoachCoach
  • O nasO nas
  • START
  • Newsy
  • Faustyna
  • Sopoćko
  • JP II
  • Ks. Marek
  • Kult
  • Coach
  • O nas
  • START
  • Newsy
  • Faustyna
  • Sopoćko
  • JP II
  • Ks. Marek
  • Kult
  • Coach
  • O nas
09 mar 2017

9 marca – Gdyby wszyscy byli tacy jak ja…

Log in Love, Wspólnota
Log in Love - 9 marca 2017

Temat:

 

Gdyby wszyscy byli tacy jak ja…

*

Z liturgii słowa:

 

„Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie”

 

Refleksja:

*

Po całym, ciężkim dniu w biegu, późną porą wsiadam do autobusu w kierunku domu. Zajmuję ciepłe miejsce, mając nadzieję, że uda mi się zdrzemnąć chociaż na chwilę, bo czeka mnie jeszcze jedno spotkanie. Nic z tego. Jeden z dwóch młodych chłopaków, siedzących tuż za mną, postanowił podzielić się, nie tylko ze swoim kolegą, ale z całym autobusem, swoim pełną goryczy rozmową na temat tego, co mu się podoba i nie podoba na studiach, ile wydał na wymianę olei w swoim nowo zakupionym samochodzie oraz ile kosztują gumowe wycieraczki. Nie, nie było tak łatwo. Wycieraczki dzielimy na uniwersalne oraz te dopasowane do modelu, których cena o zgrozo wymaga dodatkowego, publicznego zbluzgania. Siedzę i myślę dlaczego akurat dzisiaj nie wzięłam ze sobą słuchawek. Siedzę i zastanawiam się, jak można tak wrzeszczeć w autobusie. Siedzę i słyszę, chociaż nie chcę.

Druga scenka. Po całonocnym układaniu scenariuszy i tekstów do czuwania, z dumą na twarzy i teczuszką pod pachą przychodzę na spotkanie organizacyjne do mojej ukochanej wspólnoty. Wyciągam materiały, prezentuję logistyczny przebieg spotkania i… cisza. W końcu ktoś się przełamuje i mówi „A nie prościej byłoby zrobić to tak…?”. Patrzę na kartkę i widzę, że wyłamujący się ma rację. Strasznie dużo racji. Mój plan był do kitu. Patrzę i widzę to, chociaż nie chcę.

W obu tych sytuacjach pierwszym odruchem było, że to ja mam rację. Gdyby cały autobus był pełny moich klonów, miałabym ciszę i spokój do tego, żeby się zdrzemnąć. Gdyby nikt nie wyłamał się ze swoim, lepszym pomysłem, do końca tkwiłabym w przekonaniu, że nikt nie mógł tego wymyśleć lepiej ode mnie. Wspólnota ludzi uczy nas bardzo wiele o nas samych. Często tkwimy uparcie w swoich przekonaniach, nie dając sobie szans na zmianę. Dopiero jakiś bodziec z zewnątrz, mówiący „co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie” zmienia naszą perspektywę myślenia, tym samym prowadząc nas do ulepszenia siebie. Bo gdyby wszyscy byli tacy jak ja, czy faktycznie byłoby lepiej?

Co było dalej? Z ogromną radością widząc ostatni dystans trasy do domu, próbując skupić się na czymś innym niż drogich, gumowych wycieraczkach samochodowych, słyszę ostatnie przed wyjściem pytanie głośno mówiącego chłopaka.

– A ty jeździsz gdzieś w dłuższe trasy swoim samochodem?

– Teraz nie, ale w wakacje pewnie będę jeździł codziennie do pracy.

– Ano tak, dużo wygodniej niż autobusem.

– Tak, wygodniej i szybciej. W autobusie czasem trzeba słuchać cudzych rozmów, nie wszyscy mają na to ochotę. Ale ludzie potrzebują wysłuchania, rozmowy, obojętne jakiej. Trzeba pomagać. Gadający kolega zrozumiał. A cały autobus wybaczył gadającemu, wynosząc z sytuacji naukę. Przecież kolega mógłby go wyzwać lub zignorować. A on zwrócił mu uwagę, grzecznie i z największą troską -wiedział dlaczego kolega się tak zachowuje, wysłuchał i pomógł. „Co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie”.

„A nie prościej byłoby zrobić to tak…?” Po chwili milczenia odpowiadam na pytanie. „Tak. Zdecydowanie lepiej. Tak właśnie zrobimy”. Początkowo niepewny wyraz twarzy osoby pytającej, przemienia się w ogromny uśmiech i satysfakcję, że udało się uratować logistyczną część czuwania. „Gdybym kiedyś ja nie miała racji, też mi o tym powiedz” – puentuje. „Co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie”.

 

Modlitwa:

 

Boże, prowadź nas do wspólnot ludzi, którzy nie rywalizują ze sobą, ale z szacunkiem i miłością dbają o swój wzajemny rozwój. Pomóż nam czynić ludziom tak, jakbyśmy sami chcieli, aby nam czynili.

*

Zadanie:

 

Otwórz swój Messenger/skrzynkę odbiorczą sms. Zobacz na trzy pierwsze osoby na liście. Zastanów się, kiedy ostatni raz rozmawiałeś z nimi „na żywo”. Zaproponuj spotkanie. Pomódl się za nich.

Z.Ś.

#LOVEtoWRITE Podziel się z innymi swoją refleksją!

*

SKOMENTUJ NA FACEBOOKUSKOMENTUJ NA FACEBOOKU

Tags:

log in loveprzykazanie miłościuczynki milosierneWielki PostwspólnotaZofia Świerczyńska
Share
Print Post
0


Najnowsze wpisy MISERICORS

  • fot. franciszkanska.pl

    Czuwania w duchu Taizé u franciszkanów w Krakowie

  • fot. Sieć Bakhita

    Nowenna do św. Bakhity przed Międzynarodowym Dniem Modlitw i Refleksji nt. Walki z Handlem Ludźmi – 30 stycznia – 7 lutego 2018

  • fot. episkopat.pl

    List na Dzień Życia Konsekrowanego 2018 – „Życie konsekrowane w Kościele i dla Kościoła”

  • Bazylika Mariacka w Krakowie

    Bazylika Mariacka w Krakowie

  • Jezus Miłosierny - Łagiewniki

    Rekolekcje „Jestem Miłością i Miłosierdziem samym” w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia – Łagiewniki, 1-4 lutego 2018

  • Panama w Krakowie - ŚDM 2016

    Wkrótce rusza rejestracja pielgrzymów na ŚDM Panama 2019

  • fot. Caritas Polska

    Sukces akcji Caritas „Tytka Charytatywna”

  • fot. milosierdzie.pl

    „Helenka poszła do Nieba” – Książka Małgorzaty Pabis o Helenie Kmieć

  • 1. rocznica ingresu Metropolity Krakowskiego - Homilia abp. Marka Jędraszewskiego - 28 stycznia 2018

    1. rocznica ingresu Metropolity Krakowskiego – Homilia abp. Marka Jędraszewskiego – 28 stycznia 2018

  • Święto Przeniesienia Ikony Salus Populi Romani - Homilia papieża Franciszka - 28 stycznia 2018

    Święto Przeniesienia Ikony Salus Populi Romani – Homilia papieża Franciszka – 28 stycznia 2018

  • fot. Pixabay.com

    „Sław języku tajemnicę” – hymn eucharystyczny św. Tomasza z Akwinu

  • Misja Hanny Chrzanowskiej ciągle trwa - Homilia bp. Damiana Muskusa w kościele św. Mikołaja w Krakowie - 28 stycznia 2018

    Misja Hanny Chrzanowskiej ciągle trwa – Homilia bp. Damiana Muskusa w kościele św. Mikołaja w Krakowie – 28 stycznia 2018

Poznać i doświadczyć

Źródłem duchowości Miłosierdzia jest przeżywanie Bożego Miłosierdzia. Miłujemy, ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował (1 J 4,19). Świadectwa o Bożym Miłosierdziu odnajdujemy w Biblii, w dokumentach Kościoła i świadectwach.

Czynić

Nieodzownym elementem duchowości Miłosierdzia jest wyświadczanie Miłosierdzia drugiemu człowiekowi. Wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie (Jk 2,17).

Wielbić

Kulminacyjnym momentem duchowości Miłosierdzia jest kult Bożego Miłosierdzia. Wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko [czyńcie] w imię Pana Jezusa, dzięki składając Bogu Ojcu przez Niego (Kol 3,17).

O projekcie

Chcemy korzystać z najnowszych technologii, by w nowy sposób mówić o Miłosierdziu i zachęcać do czynienia dobra.

Misericors

Copyright Fundacja Misericors 2016/beta

  • START
  • Aktualności
  • Kult Miłosierdzia
  • Św. Faustyna Kowalska
  • Św. Jan Paweł II
  • Bł. Michał Sopoćko
  • Mapy Miłosierdzia
  • Aplikacja MISERICORS
  • O nas
  • Coach Miłosierdzia
  • Bądź Misericors – Żyj Miłosierdziem!
  • Bł. ks. Jerzy Popiełuszko
  • Log in Love
  • Ks. Marek Chrzanowski FDP
  • Franciszek – aktualności papieskie
  • Nowenna do Miłosierdzia
  • Popiełuszko2017
  • Adwent 2017