Betlejemskie Światło Pokoju dotarło do Krakowa. W niedzielę 17 grudnia 2017 roku małopolscy harcerze przekazali je w Katedrze Wawelskiej abp. Markowi Jędraszewskiemu, a następnie zanieśli władzom miasta na Rynek Główny.

Harcerze ZHP Chorągwi Krakowskiej w Sanktuarium na Krzeptówkach odebrali od skautów słowackich Światło przywiezione z Wiednia. W niedzielę powitano je w Krakowie harcerskim apelem na Wawelu, w którym uczestniczyło aż 2,5 tys. osób.

Zobacz —> FOTORELACJĘ ADAMA BUJAKA

Następnie harcerze wzięli udział w Mszy św. w Katedrze Wawelskiej, której przewodniczył metropolita krakowski. Mówił podczas niej o szczególnym świetle, którym jest sam Jezus Chrystus.

Już na wieki przed narodzeniem Chrystusa prorok Izajasz zapowiadał tę światłość. Mówił on wtedy: „Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują we żniwa, jak się weselą przy podziale łupu”.

Kiedy na ziemi palestyńskiej pojawił się Jan Chrzciciel, pełen pokory mówił o sobie: „Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie tę drogę Pańską tak, jak wzywa was do tego prorok Izajasz”. On swoją posługą miał zaświadczyć o światłości, czyli o Jezusie Chrystusie.

„Żeby znaleźć się w kręgu Jego błogosławionej jasności trzeba iść za Nim i przyjąć to wszystko, co On mówi o Bogu pełnym miłosierdzia. Trzeba żyć tak, jak On nauczał, głosząc miłosierdzie i będąc sam pełnym miłosierdzia”.

2017 lat temu pasterze pasący swoje stada nieopodal Betlejem przeżyli niezwykłą noc, kiedy stanął przed nimi anioł Pański, który obwieścił im wielką radość. Po wiekach, w czasie wielkiego jubileuszu roku 2000 do Betlejem przybył Jan Paweł II i na placu przed bazyliką mówił wpatrując się w nią, że jest ona jakby twierdzą, która chroni w sobie największą tajemnicę i największy skarb całej ludzkości.

„Właśnie tam – w jej wnętrzu znajduje się miejsce, w którym narodził się Pan Jezus, Światłość świata, Zbawiciel człowieka, nasz Odkupiciel. Ta bazylika jest jednocześnie miejscem pamięci o tej chwale i jasności, która ogarnęła pasterzy pasących swoje trzody nieopodal Betlejem. Ta bazylika jest jednocześnie niemym świadkiem tego śpiewu aniołów, który pasterze usłyszeli w ową cudowną i wzruszającą noc: «Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom Bożego upodobania»”.

Wpatrując się w światło przywiezione z Groty Betlejemskiej, uczestnicy niedzielnej Eucharystii mogli zastanowić się, co to znaczy być człowiekiem „Bożego upodobania”. Odpowiedź znaleźć można we fragmencie 1 listu św. Pawła do Tesaloniczan.

„Najpierw apostoł narodów mówi: «Zawsze się radujcie». Niech zawsze w was będzie radość – nie ten śmiech, niekiedy głośny, czasem budzący lęk, ten śmiech, do którego częstokroć zachęca nas świat. Św. Paweł mówi o radości serca, którą daje nam tylko Pan Jezus”.

Oznacza to, że wierni zawsze powinni mieć na myśli Pana Boga, który z miłości do ludzi zesłał na ziemię swojego Syna. „Modlitwa wyraża naszą wdzięczność wobec Boga, który nas tak kocha. Jest jednocześnie naszym wielkim błaganiem by mógł się spełnić kolejny warunek, o którym pisał św. Paweł: «W każdym położeniu dziękujcie»”.

Zagrożenia i niepokoje, które płyną ze świata trzeba traktować jako wielki Boży dar i szansę by okazać się wiernym Bożym dzieckiem.

„Dlatego kolejne wskazanie św. Pawła – nie bierzcie Ducha tego świata, który jest pogański, który jest zapatrzony w siebie, który chce tylko wielkiego używania, aż po własne zatracenie. Nie gaście Bożego Ducha, który jest w was, którego to Ducha otrzymaliście w chwili Chrztu św. Nie gaście tych wielkich darów, jakie są w was. Przeciwnie – czyńcie wszystko, aby te dary się w was rozwijały”.

W związku z tym nie można lekceważyć prawdy o Bogu i o człowieku, która płynie z Bożego objawienia zapisanego w Piśmie Świętym. „Nie lekceważcie sobie tego! Przeciwnie, bierzcie to jako najwspanialszą prawdę o Bogu i człowieku. A wraz z tym dziękczynieniem Bogu za wszystko i za tą odwagą, by iść za słowem Bożym zawartym zwłaszcza w Ewangeliach, musi iść nasza wewnętrzna roztropność i mądrość przeniknięta Bożym duchem”.

Stąd słowa św. Pawła: „Wszystko badajcie, a co szlachetne zachowujcie”. Chodzi więc o to, by pośród wielu propozycji świata – dobrych i złych – nie zagubić się i umieć się zastanowić nad pokusami, aby wybrać to, co słuszne.

„Dlatego wskazanie św. Pawła bardzo mądre i jednocześnie radykalne: «Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła. Idźcie za tym, co jest dobre». Jeżeli to wszystko weźmiecie jako wskazówkę co znaczy iść za Chrystusem to spotka was niezwykła łaska, wspaniały dar przekraczający wszelkie ludzkie wyobrażenia”.

Wtedy też Chrystus będzie z tymi, którzy w Niego wierzą i będzie dokonywał wspaniałych rzeczy w ich sercach. „Jest między nami światełko, które przyszło z Betlejem. W nim jest szczególne przesłanie, mówiące o Chrystusie, który jest Światłością świata i Księciem pokoju. O Chrystusie, który wzywa nas do miłości Boga i drugiego człowieka, do powszechnego braterstwa. Po zakończeniu tej przenajświętszej Eucharystii zanieście je wszędzie tam, gdzie jest ono dzisiaj temu światu potrzebne, bo jest wiele miejsc, o których możemy powiedzieć słowami proroka Izajasza, że są «miejscami, które są przeniknięte ciemnością” i że jest wielu ludzi, którzy żyją w mrokach ciemności».

Tam trzeba nieść to Chrystusowe światło pokoju, aby dawało wszystkim radość i nadzieję. „Radość, że Bóg jest z nami i nadzieję, że On zawsze z nami będzie i nigdy nas nie opuści. On, który jest Światłością świata, On, który jest samą miłością. On, który chce byśmy gromadząc się wokół Niego, byli zawsze dziećmi światłości”.

Po Eucharystii harcerze pomaszerowali ul. Grodzką na Rynek Główny, gdzie przekazali Światło władzom miasta i województwa, mieszkańcom Krakowa, skautom z kolejnych europejskich krajów oraz innym organizacjom pozarządowym.

Betlejemskie Światło Pokoju to znak braterstwa, jedności i pokoju, nieodłączny element adwentowego przygotowania do Bożego Narodzenia w Polsce. W tym roku zapłonęło już po raz 27., a harcerskiej sztafecie przyświecało hasło „W Tobie jest światło”.

Małopolscy harcerze od 1991 roku dostarczają Betlejemskie Światło Pokoju do Krakowa i przekazują wszystkim, którzy chcą, by trafiło ono do ich domów podczas Bożego Narodzenia. Ceremonia przekazania Betlejemskiego Światła Pokoju jest nie tylko miejscem spotkania, ale też wezwaniem do dawania chrześcijańskiego świadectwa w codziennym życiu.

Info za —> Archidiecezja Krakowska: Światło, którego potrzebuje świat

Paulina Smoroń | Archidiecezja Krakowska
Fot. Joanna Adamik | Archidiecezja Krakowska
Video Katarzyna Katarzyńska | Archidiecezja Krakowska